جذب مخاطب به چه قیمتی...
با اتمام دوره کار و مسئولیّت رییس سابق رسانه ملی جناب آقای مهندس ضرغامی،و انتصاب رییس جدید،جناب آقای سرافراز توسط مقام معظم رهبری(دام ظلّه)،گویا روند به ظاهر جدید و خوبی در رسانه ملی به ویژه در سیما،در حال اجراست....
اکنون که حدود دو ماه از انتصاب جناب آقای محمد سرافراز به ریاست رسانه ملی گذشته است،احساس می شود که در پخش برنامه ها و شیوه ارائه ی آن ها و هم چنین در انتخاب زیردستان او تفاوت ها و روش و روند به ظاهر جدید وخوبی وجود دارد.
سخن از پخش برنامه هایی است که گویا در پی آن اهدافی دنبال می گردد که با هدف زندگی مردم و سبک زندگی یک فرد مومن و مسلمان در تناقض است.برنامه هایی که سعی دارد تا مخاطبین سیما را فقط به خود جذب کند و نه غیر،سعی دارد تا آن ها را به گونه ای تربیت کند و به اصطلاح بار بیاورد که فقط به فکر خود باشند و زندگی خودشان؛این روند به ظاهر جدید که البته در دوران مهندس ضرغامی هم مدتی مشاهده شد ولی با تذکر و هوشیاری ایشان اصلاح گردید،مخاطبین را مانند یک بره و گوسفند که فقط به فکر خوردن خود و چرای روزانه خود است،بار می آورد.
سخن نگارنده در باب پخش سریال هایی است که محتواهای آن ها قصد توهین به مخاطب را دارند و البته نفس پخش این سریال ها و فیلم ها توهین کننده و نوعی بی ادبی به مخاطب است.برای درک بهتر و فهم ملموس تر قضیه،وارد مصادیق می شویم.
طی دو ماهه ی اخیر مشاهده می شود که انواع و اقسام سریال ها از شبکه های پنج گانه ی تهران و البته شهرستان ها،که محتوای آن ها یک هدف دارد و آن هم این که فقط به فکرخودت باش!!!به تو چه که دیگری نیاز به کمک دارد و فلان همسایه ات احتمالا همین الان که تو داری سریال می بینی و مشغول خودت هستی،به نان شبش محتاج است!
آری پخش پشت سرهم سریال ها و فیلم ها از شبکه های مختلف سیما که بعضا طبق آمارگیری نگارنده،مخاطبین وقت صرف شام را هم ندارند،نوعی تربیت بره وار و گوسفندوار مخاطب است!این روند به گونه ای است که وقتی حتی مرد خانه وارد خانه می شود و از سرکار می آید،فرصت احوال پرسی و در کردن خستگی را ندارد و به محض ورود خود به خانه به اهل خانه می گوید که فلان فیلم چه شد؟فلان سریال به کجا کشیده شد؟آیا فلان فرد رو دستگیر کردند یا نه؟!!! و این سوالات که پسرم،خوبی؟چه خبر؟امروز مدرسه خوش گذشت؟دخترم،مادرتو که اذیت نکردی؟!!! و... دیگر جایی در منازل ندارند و این نتیجه ی این چنین تربیت کردن و هدایت مردم و مخاطبین توسط مدیران جامعه است.
مردمی که در این شب ها باید به فکر امام حسین(ع) و مشغول عزاداری برای پیامبر اکرم و امام حسن و امام رضا(علیهم صلوات الله اجمعین) باشند،درگیر پی گیری نتیجه سریال های مختلف سیما هستند! آیا این شیوه تربیت مردم جامعه است؟؟امید است که مسئولین و مدیران مختلف جامعه در شیوه ی هدایت جامعه اسلامی مطالعه کنند و حداقل بدانند که چه باید بکنند حتی اگر عمل هم نکردند!
پخش این سریال ها به گونه ای است که مخاطبین را از ساعت 20 تا 24 یعنی حدود 4 ساعت پای تلویزیون می نشاند و حتی به آن ها اجازه جم خوردن هم نمی دهد!!! ابته این حالت احتمالا فقط برای کسانی است که در طول روز به سر کار می روند ولی آن دسته از مخاطبین که در طول روز هم خانه هستند،تکرار این سریال ها را سه بار هم نگاه کرده و دقیقا به همان هدفی که این گونه روند ها می خواستند می رسند؛نتیجه ی سرگرم کردن مردم،نشاندن مردم در خانه هایشان و در پی آن نرفتن به مسجد و هیئت و... و دیگر نتیجه ها که خود بهتر می دانید.
خب آنوقت هم همین صدا و سیما از سبک زندگی دینی سخن به میان می آورد و مدام سخنان رهبری را پخش می کند!این گونه کار کردن تناقض است.و مشکل ما این است که فکر می کنیم که وقتی رهبری دستوری می دهند این افراد دیگر هستند که باید اجرایش کنند و خود را معاف می کنیم!در حالی که به نظر می رسد در این مورد وقتی صدا و سیما به سبک زنگی دینی می پردازد و هر روز ساعت 19 در شبکه قرآن از یاد خدا به عنوان اصل مهم در سبک زندگی سخن به میان می آورد و ازکارشناسان بسیار محرب دعوت می کند،از طرف دیگر هم باید در مدیریت و پخش برنامه ایش دقت کند و همین یاد خدا را به مردم با عمل آموزش دهد. آخر منبر رفتن و گفت و گوی کارشناسان بدون عمل مدیران چه فایده ای دارد؟!!!
با امید این که برای جذب مخاطب و مردم به دین خدا دست به هر کاری نزنیم....